تحریریه 
یوتیوب به بزرگترین پلتفرم برای تولیدکنندگان محتوا تبدیل شده و فرصت‌های بی‌شماری برای کسب درآمد ایجاد کرده است. طبق گزارش این شرکت در ماه ژوئن، اکوسیستم خلاق آن بیش از ۵۵ میلیارد دلار به تولید ناخالص داخلی آمریکا افزوده و بیش از ۴۹۰ هزار شغل تمام‌وقت ایجاد کرده است. با این حال، بسیاری از یوتیوبرها دیگر به درآمد حاصل از تبلیغات و قراردادهای تجاری با برندها اتکا نمی‌کنند.
دلیل اصلی این تغییر، غیرقابل پیش‌بینی بودن درآمد تبلیغات است. با به‌روزرسانی مداوم سیاست‌های یوتیوب، برخی از تولیدکنندگان محتوا برای جذب تبلیغ در ویدیوهای خود با چالش مواجه می‌شوند که این امر مستقیماً بر درآمد آن‌ها تأثیر منفی می‌گذارد. آن‌ها دریافته‌اند که این نوع درآمدها می‌توانند به طور غیرمنتظره‌ای از بین بروند. به همین دلیل، بسیاری از یوتیوبرها دیگر فقط تولیدکننده محتوا نیستند؛ آن‌ها به شرکت‌های رسانه‌ای یکپارچه با کسب‌وکارهای موازی تبدیل شده‌اند که شامل خطوط تولید محصول، فروشگاه‌های فیزیکی و برندهای مصرفی است که می‌توانند در برابر تغییرات الگوریتم و سیاست‌های پلتفرم‌ها دوام بیاورند. در برخی موارد، این کسب‌وکارهای جانبی سریع‌تر و پایدارتر از کانال‌های یوتیوب آن‌ها رشد می‌کنند.
مستربیست: از یوتیوب تا امپراتوری خوراکی و فناوری
«جیمی دونالدسون» (Jimmy Donaldson) که با نام «مستربیست» (MrBeast) شناخته می‌شود و ۴۴۲ میلیون دنبال‌کننده دارد، نه‌تنها یکی از بزرگترین ستاره‌های یوتیوب، بلکه کارآفرین‌ترین آن‌هاست. فعالیت تجاری او که در سال ۲۰۱۸ با یک فروشگاه آنلاین پوشاک آغاز شد، اکنون به مجموعه‌ای از کسب‌وکارها تبدیل شده است. برند اسنک او با نام «فیستبلز» (Feastables) که سه سال پیش راه‌اندازی شد، در ۷۲ ساعت اولیه بیش از ۱۰ میلیون دلار فروش داشت. امروز، سودآوری Feastables از محتوای یوتیوب و حتی مسابقه تلویزیونی او در «پرایم ویدیو» (Prime Video) بیشتر است. در سال ۲۰۲۴، این برند حدود ۲۵۰ میلیون دلار درآمد و بیش از ۲۰ میلیون دلار سود به همراه داشت، در حالی که کسب‌وکار رسانه‌ای او تقریباً ۸۰ میلیون دلار زیان ثبت کرد.
از دیگر سرمایه‌گذاری‌های او می‌توان به برند غذای بسته‌بندی «لانچلی» (Lunchly)، خط تولید اسباب‌بازی MrBeast Lab، رستوران‌های زنجیره‌ای «مستربیست برگر» (MrBeast Burger) و پلتفرم تحلیلی Viewstats اشاره کرد. او حتی قصد دارد با همکاری یکی از اپراتورهای بزرگ مانند AT&T، یک اپراتور شبکه مجازی تلفن همراه (MVNO) تأسیس کند.
از قهوه اما چمبرلین تا نوشیدنی جنجالی لوگان پال
«اما چمبرلین» (Emma Chamberlain) با بیش از ۱۲ میلیون دنبال‌کننده، که در نوجوانی با ولاگ‌هایش به شهرت رسید، اکنون در صنعت نوشیدنی به موفقیت دست یافته است. او در سال ۲۰۱۹ برند قهوه خود، «چمبرلین کافی» (Chamberlain Coffee) را راه‌اندازی کرد. این برند که در خرده‌فروشی‌های بزرگی مانند «تارگت» (Target) و «والمارت» (Walmart) حضور دارد، در سال ۲۰۲۳ به درآمدی حدود ۲۰ میلیون دلار رسید و به تازگی اولین شعبه فیزیکی خود را نیز افتتاح کرده است. پیش‌بینی می‌شود درآمد این برند تا سال ۲۰۲۵ با رشد ۵۰ درصدی به بیش از ۳۳ میلیون دلار برسد.
از سوی دیگر، «لوگان پال» (Logan Paul) با ۲۳.۶ میلیون دنبال‌کننده، با برند نوشیدنی انرژی‌زای خود «پرایم» (Prime) که با همکاری یوتیوبر معروف «کی‌اس‌آی» (KSI) تأسیس شد، در سال ۲۰۲۳ به فروش بیش از ۱.۲ میلیارد دلاری دست یافت. با این حال، این برند به دلیل محتوای بالای کافئین و شکایت شرکای تجاری با چالش‌هایی مواجه شده و فروش آن، به خصوص در بریتانیا، کاهش یافته است.
سلطنت کودکان و امپراتوری‌های زیبایی: رایان و ستاره‌های بیوتی
«رایان کاجی» (Ryan Kaji)، مجری ۱۳ ساله کانال «رایانز ورلد» (Ryan’s World)، با نزدیک به ۴۰ میلیون دنبال‌کننده، از طریق نقد و بررسی اسباب‌بازی به شهرت رسید. برند اسباب‌بازی و پوشاک او که در فروشگاه‌های زنجیره‌ای بزرگ به فروش می‌رسد، در سال ۲۰۲۰ بیش از ۲۵۰ میلیون دلار درآمدزایی کرد.
در حوزه زیبایی نیز، «میشل فان» (Michelle Phan) یکی از اولین اینفلوئنسرهایی بود که محتوای خود را به طور مؤثر تجاری‌سازی کرد. او سرویس اشتراک لوازم آرایشی «ایپسی» (Ipsy) و برند آرایشی خود «ای‌ام کازمتیکس» (EM Cosmetics) را تأسیس کرد. «هدی کتان» (Huda Kattan) نیز با برند «هدی بیوتی» (Huda Beauty) به یک غول جهانی در صنعت زیبایی تبدیل شده است. این روند نشان می‌دهد که یوتیوبرها در حال ساختن آینده‌ای فراتر از پلتفرم‌های دیجیتال هستند.
