مدیرعامل دیوار: به جایی رسیده‌ایم که مالک برای ماندن در شرکت خودش هم باید تایید صلاحیت شود

ماجرای توقف عرضه اولیه سهام «دیوار» در بورس که با افشاگری حسام آرمندهی، بنیان‌گذار این شرکت، آغاز شد، طی ۲۴ ساعت از یک خبر اقتصادی به یک بیانیه اعتراضی تبدیل شد که مدیران عامل شرکت‌های بزرگ اقتصاد دیجیتال ایران همچون دیجی‌کالا، آپارات و رییس انجمن تجارت الکترونیک تهران به آن واکنش نشان دادند.

اظهارات تکمیلی حسام آرمندهی و اشکان آرمندهی، مدیرعامل دیوار، نشان می‌دهد که این اتفاق نتیجه یک فرآیند پنج‌ساله و پر فراز و نشیب بوده که با شرطی عجیب به بن‌بست رسیده است: «کناره‌گیری بنیان‌گذار به‌منظور ورود شرکتش به بورس.»

روایت ۵ سال انتظار و یک شرط عجیب برای دیوار

اشکان آرمندهی، مدیرعامل دیوار، در روایتی دقیق که در حساب کاربری‌اش در شبکه اکس منتشر کرده، از پنج ماه پیگیری برای فهمیدن دلیل لغو شبانه جلسه پذیرش سهام شرکت دیوار در بورس پرده برداشت.

به گفته او، دیوار از پنج سال پیش آماده ورود به بورس بود، اما با موانعی روبرو شد. پس از حل چالش‌ها و خروج شرکت «سرآوا» از ترکیب سهامداران در آبان ۱۴۰۳، تمام مراحل قانونی با تمایل سازمان بورس مجددا طی شد و جلسه پذیرش برای ۲۲ اسفند 1403 تنظیم گردید. اما این جلسه، شب قبل از برگزاری و بدون هیچ توضیحی لغو شد.

پست اشکان آرمندهی، مدیرعامل دیوار در شبکه اجتماعی اکس

پنج ماه بعد، نامه‌ای به دست مدیران دیوار می‌رسد که دلیل اصلی را فاش می‌کند: سازمان اطلاعات سپاه، پذیرش دیوار در بورس را منوط به «عدم حضور بنیان‌گذار و مالک دیوار در شرکت خود» کرده بود.

اشکان آرمندهی این شرط را تهدیدی جدی برای آینده مالکیت خصوصی و اکوسیستم اقتصاد دیجیتال ایران خواند و آن را در ادامه سیاست خودی/غیرخودی و رد صلاحیت‌های قبلی، از جمله رد صلاحیت خودش برای عضویت در اتحادیه کسب‌وکارهای مجازی، دانست.

از سرنوشت خانواده خسروشاهی تا امید به اصلاحات ساختاری

حسام آرمندهی در دومین یادداشت خود، ضمن تشکر از همدلی‌ها، تاکید کرد که این اتفاق برای او «غیرقابل پیش‌بینی» نبوده است. او با اشاره به سرنوشت خاندان مادری خود، خانواده خسروشاهی، و مطالعه سرگذشت دیگر کارآفرینان ایرانی، نوشت که «مصادره اموال به اشکال مختلف، بخش پایانی داستان اکثر این افراد موفق بود.» او تاکید کرد که با علم به این سرنوشت محتوم، همواره از «مسیر ساختن و حل مساله» لذت برده و برنامه‌ای برای مهاجرت یا جدایی از دیوار ندارد.

مهم‌ترین بخش صحبت‌های او، تبدیل این چالش شخصی به یک درخواست عمومی برای اصلاحات ساختاری کشور است. او با نام بردن از دیگر چهره‌های رد صلاحیت‌شده بخش خصوصی مانند برادران شکوری، سعید رحمانی و حسین سلاح‌ورزی، ابراز امیدواری کرد که این افشاگری‌ها «تلنگری برای برچیده شدن حق دخالت نهادهای امنیتی در تمامی امور اقتصادی و اجتماعی» باشد. او با اشاره به وزیر جدید اقتصاد، نوشت که امیدوار است این اتفاق «آغاز گفت‌وگویی جدی‌تر درباره حقوق مدنی کارآفرینان و مالکیت خصوصی در ایران باشد.»

«بازارچه بورس تهران یک شوخی بی‌مزه است؛ هدف باید بازارهای جهانی باشد»

حسام آرمندهی در جدیدترین اظهارات خود، ابعاد دیگری از نگاه خود به این ماجرا را روشن کرد. او تاکید کرد که مخالفتش با حضور دیوار در بورس تهران موضوع جدیدی نیست و پیش از این نیز مدیرعامل بورس را در جریان این دیدگاه خود قرار داده بود.

او با انتقادی تند از ظرفیت بازار سرمایه داخلی، نوشت: «بازارچه بورس تهران شوخی بی‌مزه‌ای بیش نیست.»

او در ادامه چشم‌انداز مطلوب خود برای اکوسیستم فناوری ایران را ترسیم کرد و افزود که فعالان این حوزه باید اهداف بلندپروازانه‌تری را دنبال کنند.

به گفته آرمندهی، این اهداف شامل «جذب سرمایه خارجی و/یا لیست شدن در بازارهایی که هم سرمایه معناداری در آن هست و هم مورد سواستفاده ابزاری نهادهای مختلف قرار نمی‌گیرد» می‌شود. او با نگاهی به آینده، این مسیر را دور از دسترس ندانست و نوشت: «روزی این اتفاق خواهد افتاد.»

تهدیدی برای مالکیت خصوصی و آینده اقتصاد دیجیتال

این پرونده دیگر تنها مربوط به ورود یا عدم ورود یک شرکت به بورس نیست. بنیان‌گذاران دیوار آن را نمادی از یک رویه سیستماتیک می‌دانند که در تضاد کامل با شعارهایی مانند «توسعه اقتصاد دیجیتال» و «جذب نخبگان» قرار دارد. وقتی مالک یک شرکت برای حضور در مجموعه خود نیازمند تایید صلاحیت امنیتی است، به گفته مدیران دیوار، این پیام روشنی به کارآفرینان و سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی ارسال می‌کند که امنیت مالکیت خصوصی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید