تحریریه 
این خبر بیش از آنکه غافلگیرکننده باشد، یادآور این واقعیت است که این فناوری قدیمی تا سال ۲۰۲۵ همچنان در دسترس بوده است. با اینکه تعداد کاربران این سرویس از ۱.۵ میلیون نفر در سال ۲۰۱۵ به «چند هزار نفر» در سال‌های اخیر کاهش یافته، اما این تصمیم نمادی از پایان یک عصر در تاریخ اینترنت است.
تداوم استفاده از دایال آپ، بیش از آنکه یک انتخاب باشد، برای برخی از کاربران یک ضرورت بوده است.
در مناطق دورافتاده و روستایی آمریکا، جایی که زیرساخت‌های اینترنت پرسرعت (Broadband) هنوز به طور کامل گسترش نیافته یا بسیار گران است، دایال آپ تنها راه اتصال به دنیای دیجیتال باقی مانده بود.
بر اساس آمار، حدود ۲۲.۳ درصد از ساکنان مناطق روستایی و ۲۷.۷ درصد از ساکنان مناطق قبیله‌ای در آمریکا همچنان به اینترنت پرسرعت دسترسی ندارند.
دولت آمریکا با برنامه‌هایی مانند «برنامه اتصال مقرون‌به‌صرفه» (Affordable Connectivity Program) و «برنامه استقرار و دسترسی عادلانه به پهنای باند» (BEAD) در تلاش است تا این شکاف دیجیتال را پر کند.
با این حال، تا آن زمان، کاربران باقی‌مانده دایال آپ «AOL» مجبورند به سراغ معدود شرکت‌های دیگری بروند که هنوز این سرویس نوستالژیک را ارایه می‌دهند.
